Van west naar noord

Vertrek vanuit Arnarstapi onder een bewolkte hemel. We gokken: geen regenspullen aan. De eerste 100 km rijden we opnieuw de prachtige kustweg terug naar Borganes, met af en toe wat druppels. Een paar dingen die mede bepalend zijn voor onze indrukken van IJsland maar moeilijk te beschrijven, wil ik toch een poging toe wagen: ten eerste de wind die vrijwel voortdurend meer of minder aanwezig is en onder het rijden behoorlijk pittig kan zijn, zoals vandaag. De motoren hangen soms in een hoek van 30 graden. Met plotselinge windstoten soms best spannend.
En dan het geluid van de vogels, bekende en onbekende. Zeker bij de broedkolonies zoals bij Arnarstapi het geval was. Een soort kruising tussen zwaluw en meeuw probeerde mij gisteren beslist te verjagen: krijsend vlogen ze vlak over mijn hoofd met een heel stelletje en hielden pas op toen ik terugliep: te dichtbij hun nesten? Ze poepen hier de rotsen behoorlijk onder trouwens.
De wind en de meeuwen dus. En dan nog de vleug zwavel die je bijna overal ruikt, soms penetrant. Een vulkanische erfenis. Voor ons al bijna gewoon. 
Na Borganes vervolgen we onze tocht die daarna minder fortuinlijk is want we komen behoorlijk nat aan op ons volgende adres in Saudarkrokur. Onderweg een grijs wolkendek en vnl glooiende velden en heuvels, alle kleuren groen en geel, leeg, 
geen enkel teken van leven soms gedurende lange tijd. Veel IJslandse paardjes, klein, stevig, sterk zien ze er uit. Mooi gezicht zo in dat weidse landschap. Geen bijzondere hoogtepunten vandaag maar 'gewoon' mooi, ondanks de nattigheid. In totaal zo'n 380 km gereden vandaag, een echte reisdag.