Ijskoud en kokend heet

Toffe jongens, die IJslanders: net als het (bijna) saai begint te worden met al die watervallen, verzinnen ze gewoon iets nieuws.
Vandaag staan de warme bronnen op het programma. Een bizar gezicht: de velden lijken te stomen, het water dat eruit borrelt is kokend heet en er pompt zich 180 liter per seconde omhoog. Wordt gebruikt voor centrale verwarming, via een pijpleiding van 74 km, van zijn soort de langste ter wereld. Laten wij nou gedacht hebben aan lekker badderen, andere keer toch maar. We verlaten de mistige plek en volgen een rivier die werkelijk prachtig slingerend door het landschap golft. En ergens vormt zich een soort brede waterval van kleinere stroompjes langs elkaar. Hier komt het water uit de poreuze lavavelden omlaag. Weer zo'n vreemd natuurverschijnsel. Dit doet zich zo voor over 900 meter breedte. Weids en kolkend en ijskoud. Verder maar weer, we maken vandaag zo'n 330 km en eindigen op schiereiland Snaefellsnes. Onderweg per ongeluk 36 km onverharde weg, moeilijk voor de Pans en de laatste 100 km één en al prachtige vergezichten rechts en links de zee. Het houdt niet op met het moois! En dan het weer.... Vanochtend wat grijs dus de regenbroek en overschoentjes aan, maar onderweg klaart het op tot een mooie, zonnige dag. We boffen weer.